دکتر سیدمحسن میرباقری، مفسر قرآن کریم در قسمت هجدهم از مجموعه درسگفتار «نمی از باران» درباره حقیقت قرآن میگوید: نکته مهم این است که حقیقت قرآن کریم که در عالم بالا قرار دارد، در اختیار 14 معصوم(ع) بوده و ایشان میتوانند این حقیقت را درک کنند. اما بقیه افراد با الفاظ قرآن سر و کار دارند که در کنار این الفاظ و برای درک آنها، بهرهگیری از معلمان قرآن ضرورت دارد.
«لِتُبَيِّنَ لِلنَّاسِ مَا نُزِّلَ إِلَيْهِمْ؛ قرآن را به سوى تو فرود آورديم تا براى مردم آنچه را به سوى ايشان نازل شده است، توضيح دهى». بسیاری از آیات الهی مجملاتی از حقایق اصلی است که در عالم بالا قرار دارد. در مورد نماز نیز حقیقت نماز را پیامبر اکرم(ص) برای مردم بیان میکنند.
لذا مرحلهای از فهم قرآن ویژه 14 معصوم(ع) است. باطن اگر به معنای آنچه از تدبر حاصل میشود، باشد، علمای دینی و افراد دیگر به غیر از معصومان(ع) نیز میتوانند به دست آورند. اما اگر باطن چیزی باشد که از لفظ به دست نمیآید، از سوی معصومان(ع) بیان میشود. مرحوم مظفر در اصول فقه بحث مفصلی دارد که ظاهر قرآن دارای مراتبی است.
ظاهر آیات الهی دو بخش دارد. بخش اول با نگاه ابتدایی در آیات فهمیده شده و بخش دیگر پس از تدبر در قرآن فهمیده میشود. قرآن تنها کتابی است که تمامی کسانی که عمر خود را با آن مأنوس بودند، در پایان عمر بیان میکنند که هر وقت به سراغ قرآن میروند، حقایق جدیدی را از آیات الهی کشف میکنند.
انتهای پیام